Floortje (49) werd als moeder met ouderverstoting geconfronteerd

21 jaar lang was ik de vrouw van een narcist.

Ik kwam uit een disfunctioneel gezin, en dat maakte van mij een dankbare prooi. Ik danste elke dans die de narcist wilde om hem te behagen, in een poging om liefde en begrip te krijgen.

Die liefde kreeg ik ook, zolang er mensen in de buurt waren en ik perfect was.

Vier kinderen werden er geboren. Ik stond dag en nacht voor ze klaar. Hij heeft nooit een luier verschoond. De opvoeding was mijn taak en dat heb ik met alle liefde vervuld.

Met een smoes het huis uitgezet

De kinderen waren nog erg jong toen ik door hun vader uit huis werd gezet.

Ze waren 10, 7, 4 en 2.

Hij sloot me op in de badkamer en ik ging volledig door het lint. Ondertussen had hij de politie gebeld. Toen hij de deur van de badkamer opendeed, viel ik hem uit razernij aan. De politie had hij even tevoren binnen gelaten, en zo leek het alsof ik een hysterische, agressieve vrouw was die compleet de weg kwijt was.

Hij zwoer niets gedaan te hebben en de politie trapte in zijn gespeelde onschuld. Ze vroegen me een paar dagen het huis te verlaten. Ik ben toen even gaan bijkomen bij een vriendin.

Naderhand bleek dat mijn rechten als moeder vervallen waren omdat ik langer dan 72 uur het huis had verlaten.

Dat de kinderen hun moeder nodig hadden, veegde zijn advocaat van tafel.

Ik heb toen ruim anderhalf jaar op straat geleefd. Gelukkig bleef ik werken. Ik bleef vechten voor een beter leven, dat hield me overeind.

Eindelijk gerechtigheid

Pas na ruim drie jaar werden de twee jongste mij toegezegd. De twee oudste hebben zijn leugens als zoete koek geslikt. Hij beweerde dat ik hen verlaten had, dat er een andere man in het spel was.

De kinderen hebben als het ware elkaar opgevoed. Ze waren heel erg met hun vader begaan en deden alles wat hij vroeg. Sinds die tijd is elk contact met de twee oudste verbroken.

Pas onlangs werd een stukje hels onrecht, rechtgesproken. De rechter stelde dat hij gevaarlijker was dan menig hulpverlener doorhad. Hij verloor de voogdij over de twee jongste.

Dit was de eerste keer in lange tijd dat iemand van buitenaf hem doorzag.

Hij is als geen ander thuis in het bespelen van mensen en hun gedachten. Het slachtofferrol is hem op het lijf geschreven, met behulp van zijn charmes en leugens.

Blinde woede ging over in berusting

In het prille begin was ik woest, ik wilde mijn waarheid kwijt. Snakte naar begrip en gerechtigheid. Hierdoor speelde ik hem in de kaart. Pas toen ik hiermee stopte, draaide hij als een blad aan een boom. Hij wilde me terug, zorgde zelfs weer dat ik weer contact kreeg met de kinderen. De hel brak los toen ik hem vertelde dat we nooit nog een koppel zouden worden.

De buitenwereld heeft me unaniem veroordeeld, ik was een stuk uitschot, want welke moeder verlaat nu haar kinderen.

Ik heb ondertussen alles geprobeerd om de twee oudste uit te leggen wat er echt gebeurd is. Niets helpt, het beeld dat ze van me hebben is zo bezoedeld. Er is inmiddels ook geen enkel respect meer. Dat dragen zij en ik mee voor de rest van ons leven. Met alle gevolgen van dien voor de toekomst. Maar ik laat het los. Ik kan enkel hopen dat ze ooit tot inzicht komen.

Goede raad

Ik wil iedereen die in dezelfde situatie terechtkomt, op het hart drukken rustig te blijven in de buurt van jeugdzorg. Geloof me, ik weet als geen ander hoe moeilijk dit is als je met zo een immens onrecht geconfronteerd wordt.

Maar je MOET je beheersen, want dit is het grootste wapen van de narcist. Hij kent immers je zwakke plekken. En voor iedere moeder zijn haar kinderen, de ultieme zwakke plek.

Je kan dit NU niet winnen, alleen tijd en hoop dat je kinderen ooit het licht zien zal jou een kans geven.

Om privacyredenen werden namen en sommige details uit dit artikel gefingeerd om de anonimiteit van de betrokkenen te fingeren.