Ik lig in de hoek van de kamer en kan niet stoppen met huilen. Mijn wangen gloeien en mijn keel voelt rauw. Ik ben volledig van mijn melk.

Ik kan nauwelijks bevatten wat er gebeurd is.

Peter-Jan kwam in de vroege avond langs. We zaten gezellig samen van een wijntje te genieten, met als vooruitzicht de heerlijke pastasaus die zachtjes op het vuur pruttelde.

Nu was een goed moment om open kaart te spelen over mijn twijfels. Ik zat er erg mee dat op de social media van Peter-Jan geen spoor van mij bekennen was. We waren nu toch al 3 maanden samen. De vele vrouwelijke reacties op zijn foto’s gaven me niet echt een fijn gevoel. Bovendien postte hij wel foto’s van onze uitstapjes, maar ik stond er nooit op. Ik hoopte dat hij me gerust zou stellen maar niets was minder waar.

Hij kneep zijn ogen dicht en plofte het glas wijn op de salontafel. Het glas kwam met een smak neer en brak, de rode vloeistof verspreidde zich razendsnel.

‘Waar beschuldig je me godverdomme van? Ik pik dit niet, je gaat je gedragen’, hij stond op en liep naar de voordeur. ‘Sorry schat, ik beschuldig je niet, ik wilde gewoon …..’, hij trok zijn jas aan, ik greep zijn arm. Hij mocht niet weg. Mijn hart klopte in mijn keel. En toen gebeurde het. Hij duwde me met volle kracht van zich af, ik vloog letterlijk door de kamer en kwam hardhandig tegen de muur terecht. Meteen kroop ik recht en ondanks de felle pijn in mijn nek, liep ik naar de voordeur. Ik moest hem tegenhouden. Hij mocht niet vertrekken. Ik moest het nu goedmaken. Hysterisch klampte ik me aan hem vast. Hij greep me bij de keel, kneep hard en siste ‘Laat me los, geen enkele hoer spelt mij de les’, opnieuw duwde hij me met volle kracht van zich af.

De deur sloeg dicht en ik begon hysterisch te huilen. Wanhoop, angst, ontzetting, schaamte,  maar bovenal schuldgevoel. Waarom moest ik nu weer alles verpesten. Wat maakte het uit, hij was hier toch. Bij mij.

Ik stuur  ‘Sorry, sorry, het spijt me, kom terug.’ En kom tot de overtuigende conclusie dat het aan mij ligt.

Met een pijnstiller en een gebroken hart kruip ik in bed en huil mezelf in slaap. Hij reageert niet op mijn bericht en ik weet me geen raad.

De volgende ochtend sta ik mentaal en fysiek gebroken op. In de spiegel in de badkamer zie ik een vreemde vrouw. Blauwe plekken ontsieren mijn nek. Ik neem een sjaaltje uit de kast en knoop het zorgvuldig om mijn hals. Een pijnstiller zal me door de dag helpen.

Ik kijk onafgebroken op mijn smartphone, in de hoop een reactie te zien.

Maar het blijft stil.

STELLA NOVA Coaching behoudt alle intellectuele eigendomsrechten met betrekking tot deze site en de daarop weergegeven informatie. Niets uit deze website mag op enigerlei wijze worden overgenomen zonder toestemming. ©