De spiegel laat precies zien wat ik wil.

De glimlach op mijn gezicht, en de bijhorende pretoogjes laten zien dat ik een heel stuk dichter bij mezelf sta dan ruim een jaar geleden.

Het was een proces vol ups en downs. Er zijn heel wat tranen gevloeid, maar er waren ook veel onverwachtse fijne momentjes.

De weg naar mezelf aanvangen was een confronterende opgave. De rust die ik rondom mezelf als prioriteit stelde, heeft me hierin geholpen. Soul searching was mijn missie.

Het afgelopen jaar heb ik een diepe duik genomen in de zee van mijn leven.

Ik heb veel gelezen, heb de nodige hulp gezocht. De lotgenoten brachten veel herkenning en steun.

De mentale vrijheid die ik nu voel, apprecieer ik meer dan ooit.

Na het narcistisch misbruik waaraan ik werd blootgesteld, voelt vrijheid aan als een absoluut voorrecht, iets van onschatbare waarde dat ik koester en waar ik immens van geniet.

Peter-Jan…, hij heeft nog een aantal pogingen gedaan om mij op andere gedachten te brengen. Brieven in de bus, vol spijt en liefdesbetuigingen. Bloemen op mijn verjaardag, een fles champagne met Valentijn.

Ik beken, het was soms een zwaar gevecht, met mezelf. Ik heb vaak gespeeld met het idee om hem een app te sturen, of een mail. Maar ik voelde instinctief ook een soort angst. Want ik weet ondertussen uit ervaring dat de pathologie niet zomaar verdwijnt. Hetzelfde zal weer gebeuren, enkel de duur van de leuke momenten kan afwijken.

Het genezingsproces afbreken en weer hervallen, betekent opnieuw van nul starten en dat blijft lastig. Het went nooit.

Ik besef dat ik op die manier tijd verlies, al ben ik soms zwak en denk ik korte termijn, vooral op een vrijdag net voor een zonnig weekend. Dan ben ik op mijn zwakst. Feestdagen en speciale data zijn ook een valkuil.

Maar ondertussen ken ik mijn zwakheden. Ze zijn gerelateerd aan mijn jeugd, want ook daar speelde zich hetzelfde patroon af. De puzzelstukjes vallen op hun plaats en leren me veel over mezelf.

Daten, daar ben ik nog niet aan toe. Ik ben nog te kwetsbaar, scherm mijn hart en gevoel nog te veel af.

Mijn cocoon van hervonden zelfliefde is nu mijn comfort zone. Mijn vriendinnen en familie horen hier ook bij. Pieter-Jan heeft ook contact gezocht met hen(triangulatie). De berichten die ik las, gaven de feiten zoals ik ze ervaren heb, maar Pieter-Jan nam mijn plaats in. Ondanks de woede en de machteloosheid die ik toen tijdens het lezen voelen, weet ik nu dat ook dit bij deze vreselijke aandoening hoort (spiegelen/projectie).

Het is dus absoluut noodzakelijk als je wilt loskomen en helen van narcistisch misbruik dat je de nodige inzichten krijgt en begrijpt. Het ligt niet aan jou, het ligt aan de pathologie.

Inzicht is wezenlijk. Het vormt de grondslag voor alles wat met de narcist te maken heeft. Toch leert de praktijk dat er een langere tijd nodig is, om wat je leert ook echt te integreren in je leven. Zoiets kan dus maanden of jaren in beslag nemen. Want oude schoenen lopen lekker, niet.

Je zelfvertrouwen en zelfliefde zullen weer gaan bloeien, als een solitaire ontluikende bloem tussen de puinhoop die de narcist heeft achtergelaten. Zoals het spreekwoord zegt, op de mesthoop groeien de mooiste bloemen. Zelfvertrouwen is de enige solide basis voor vertrouwen. Je zelfvertrouwen moet op zijn minst even sterk zijn als het vertrouwen die je de ander schenkt.

Onthou bovenal, de enige echte zonde is het niet toepassen van wat je geleerd hebt.