Velen onder ons werden opgevoed door minstens één narcist

Deze opvoeding heeft onbetwistbare grote schade aangericht aan ons gevoel van eigenwaarde en zelfvertrouwen.

Opgevoed worden door een narcist geeft ons, een leven lang de overtuiging dat we gewoon niet goed genoeg zijn, ondanks alles (want we hebben écht alles gegeven wat we hadden en meer) wat we probe(e)r(d)en in een verwoede poging om de ander te plezieren en de broodnodige bevestiging te krijgen die nodig hebben.

Beschadigde grenzen

Het opgroeien in narcistisch misbruik beschadigt onze grenzen, de onzichtbare maar belangrijke barrières tussen onze eigenliefde en de buitenwereld.

Deze beschadigde grenzen belemmeren het vermogen om authentiek en krachtig te mogen communiceren, en tasten het  zelfbeeld aan.

Dat zorgt er dan weer voor dat relaties en het vermogen om persoonlijk en professioneel te gedijen in deze maatschappij, niet van een leien dakje lopen. De meeste volwassen kinderen van narcisten krijgen nooit de hulp die ze nodig hebben om te herstellen en te genezen, omdat ze geen idee hebben dat wat ze als kinderen hebben meegemaakt ongezond en destructief is.

Opgroeien in narcistisch misbruik

Wie opgroeit met (een) narcistische ouder(s), is niet in het bezit van de juiste begrenzing nodig om gezond, in balans en zelfverzekerd te zijn.

Als narcismecoach zie ik uit eerste hand dat volwassen kinderen van narcisten hun hele leven (tenzij ze hulp krijgen om het te genezen en te overwinnen) ervan overtuigd zijn, niet goed genoeg te zijn, en voortdurend op zoek zijn naar validatie en erkenning, maar dit nooit verkrijgen.

Kinderen van narcisten zijn vaak hooggevoelig, diep onzeker, niet in staat zichzelf als goed, waardig en liefdevol te beschouwen. En helaas zijn ze zo vertrouwd met narcisme (omdat ze er hun hele leven mee te maken hebben gehad) dat ze het onbewust aantrekken in hun latere leven (volwassen relaties en professioneel).

Vele klanten hebben, door herhaaldelijk relaties met een narcist aan te gaan en het misbruik die hieruit voortvloeit te ondergaan, eindelijk het besef en juiste inzicht gekregen dat ze in hun jeugd omringd waren door narcisme. Ze zien nu overduidelijk hoe hun persoonlijke en professionele worstelingen rechtstreeks verband houden met wat ze hebben geleerd als kinderen van narcisten.

De narcistische ouder eist dat je het met hen eens bent, anders zullen ze je afwijzen, want voor de narcist staat gezond kritiek uiten gelijk aan hoogverraad.

Daarom ervaren volwassen kinderen van narcisten liefde op basis van voorwaarden en specifieke acties die moeten worden aangetoond.

Vanuit deze ervaring dat ze zich op een bepaalde manier moeten gedragen om bemind en geaccepteerd te worden, ontvangen ze nooit de bevestiging, empathie en wederkerige liefde en koestering waar, ze allemaal zo wanhopig naar hunkeren.

Als kind van een narcist word je aangeleerd jezelf niet te uiten als je het niet eens bent

Jezelf uiten werd als uitdagen beschouwd en bestraft door onthouding van liefde, wat een zeer bedreigende en beangstigende ervaring is voor een kind. Daarom doet het kind dat hiermee wordt geconfronteerd bijna alles om toch bemind te worden.

Wat volwassen kinderen van narcisten vaak ervaren:

• Ze voelen zich nooit genoeg.

• Ze drukken zich onzeker uit en zorgen er voor nooit een ander ‘uit te dagen‘.

• Ze zijn zwaar afgestemd (in extreme mate) op de ander, ze zijn in grote mate overgevoelig (Nodig om te overleven als je door een narcist werd opgevoed).

• Ze zijn chronisch onzeker over zichzelf en té bezorgd over wat anderen van hen denken omdat ze nooit onvoorwaardelijke liefde hebben ervaren. Elke vorm van liefde of aandacht die ze werd gegeven, vloeide voort uit chantage en was dus allesbehalve authentiek.

• De relaties die ze in het verleden aangingen (zowel privé als professioneel) waren tergend en onbevredigend (veelal toxisch en devaluerend).

• Tenslotte voelen ze zich zonder uitzondering met de nodige regelmatig emotioneel uitgebuit en gemanipuleerd.

Als de bovenstaande ervaringen bekend aanvoelen, is het tijd om je je bewust te worden van wat je in de kindertijd hebt meegemaakt, zodat je meer grip krijgt over je eigen gedachten, denken en gedrag om te kunnen helen.

Het is aangeraden om therapeutische ondersteuning te zoeken om je ‘innerlijke ui te pellen’ en je innerlijk kind te genezen.

Het vergt moed om te kijken naar wat er jou als kind overkwam, hoe dit jou heeft beïnvloed en nog dagelijks invloed heeft op de manier waarop je denkt en voelt.

Maar in ruil hiervoor zal je in staat zijn te helen en de volwassene te worden die je graag wilt en mag zijn.