De narcist lijkt dol op zijn huisdier

Om dezelfde redenen waarom de meeste mensen houden van hun huisdieren : ze schenken ons onvoorwaardelijke liefde, zijn verbaal niet in staat om tegen te spreken en wijken niet van onze zijde.

Voor de narcist heeft dit zelfs nog een tikkeltje meer waarde omdat zijn behoefte aan deze vorm van liefde intenser is.

De meeste huisdieren – vooral honden en katten – zijn een veilige, betrouwbare en onderhoudsarme bron van narcistische voorziening.

Veilig omdat ze niet kunnen praten, dus niet in staat om de ondraaglijk verwonde ego van de narcist te confronteren of te bekritiseren. Betrouwbaar omdat de meeste huisdieren onvoorwaardelijk liefhebben, anders dan de meeste mensen en meer in het huidige moment leven. Ze vergeven zeer makkelijk en aanbidden hun baasje (vooral honden).

Onderhoudsarm, omdat huisdieren vergeleken met mensen heel weinig psychische inspanning vergen: geen verbale interacties, geen desinteresse en geen dubbele bodem. Easy as can be. De input is dus minimaal en het rendement zeer hoog.

Een huisdier is net wel in staat om eindeloos liefde en aandacht (=mentale energie/voeding) te schenken. Denk maar aan hoe geduldig een hond urenlang kan wachten op zijn baasje, in de hoop een teken van genegenheid en aandacht te krijgen.

Kortom: de narcist die een bodemloze put heeft voor aanbidding en aandacht versus huisdieren die in staat zijn om dit eindeloos te geven in ruil voor heel weinig aandacht en inzet, zijn een perfecte match (uit het oogpunt van de narcist).

Net als tussen de narcist en de codependent .

Een doorsnee, stabiel persoon die geeft en neemt, respect en gelijkheid verwacht, is tijdrovend en complex in de beleving van een narcistische persoonlijkheid.

De hond als prooi van de narcist

Niet zelden zal de narcist verkondigen dat het dier ‘de enige is, die echt van me houdt’.

Helaas is dit voor dieren vaak geen goede situatie, vooral als de narcist de primaire verzorger is: de gezondheid en emotionele behoeften van de huisdieren worden vaak verwaarloosd, zoals behoefte aan lichaamsbeweging, veterinaire zorg, spelen, oprechte liefde, een barmhartige dood … ze zullen net als de prooi lijden onder de narcist.

Liefde of wat het ook betekent

In de beleving van de narcist is de betekenis van liefde  puur gebaseerd op hoe nuttig het dier voor hem is, bijvoorbeeld wat hij ervan emotioneel ontvangt. Deze liefde heeft niets te maken met geven of mededogen, niets te maken met werkelijk om het dier geven.

Het is überhaupt helemaal geen echte liefde.

Als de narcist huilt als zijn hond overlijdt, komt dat vooral door zelfmedelijden over het verlies van zijn narcistische voorraad.

De kans is zelfs reëel dat het dier snel vervangen wordt, omdat hij deze vorm van narcistische voeding niet kan missen.

De hond als inzet

In een relatie is het niet altijd duidelijk wie de emotionele eigenaar is van de hond. Daar zal de narcist gretig gebruik van maken bij echtscheiding.

Net zoals bij kinderen, gebeurt heel vaak hetzelfde bij trouwe viervoeters. Ze worden de inzet van de narcist om de ander te straffen.

Isabelle (42): ‘Tijdens de relatie met mijn nex, kocht ik een hondje. Hij riep vanaf het begin dat hij er niet voor zou zorgen en/of uitlaten. Vijf jaar later werd de relatie onleefbaar en besloot ik deze te verbreken. Als straf, heeft hij zich als eigenaar van Fleur laten registreren. Ik had geen poot om op te staan. Toen ik zelf weer een hondje kocht na twee jaar, kreeg ik bericht van hem dat Fleur eruit moest en de volgende dag naar het asiel zou gaan. Ik ben ze toen als de bliksem gaan ophalen. Ze zag er verwaarloosd uit, was in niets nog het uitbundig, spontaan diertje van toen. Haar gebit was een ramp en ze had al twee jaar geen dierenarts meer gezien. Ze is nu weer de oude, maar mijn bloed kookt nog steeds als ik hier aan denk’.

Anja (60): ‘Na een lang en ongelukkig huwelijk, besloot ik alleen te gaan wonen. Choco, onze Labrador van 9 jaar, werd de inzet van de scheiding. Uiteindelijk besloot de rechter dat de hond in een week/week regeling terecht kwam. Het doet me vreselijk pijn om te zien hoe mijn nex met Choco omgaat. Hij geeft niks om de hond, maar mijn verdriet vindt hij geweldig. Als ik Choco terugbreng, is hij stil en piept hij de hele weg naar mijn nex. Hij heeft dan al een dag niets meer gegeten. Ik heb zo met hem te doen. Hij dient enkel om mij te straffen, van liefde is er geen sprake. Monsterlijke mensen zijn het, ze breken je als je eindelijk durft op te stappen. Wat je het liefste hebt, pakken ze je af. Ik besef nu dat ik geluk heb, geen kinderen met hem te delen.