Je zit in een toxische relatie, misschien heb je het nog niet door, maar conflict is bij jullie een terugkerend fenomeen. Een zekerheid, die net als een champagnekurk ieder moment kan ploppen.
Je bent onbewust al een hele poos op eieren aan het lopen, in de overtuiging dat je beter je best moet doen. Dat je deze relatie gaat redden, dat de schuld bij jou ligt.
De narcist wijst immers voortdurend naar jouw kleine kantjes en vergroot ze maal honderd uit.
Je voelt een grote drang om telkens weer uit te leggen waarom je dit zegt en dat doet.
Met veel overtuiging probeer je liefdevol en geduldig je narcistische partner de weg naar gelijkwaardigheid en balans duidelijk te maken.
Een wijze vriendin zei in die tijd tegen mij: ‘Geloof me, ze horen je al de eerste keer hoor, als je uitlegt wat je zou willen en waarom het misloopt. Tenzij ze echt gehoorproblemen hebben’. En ze heeft gelijk. De persoon tegen wie je geanimeerd en vol overtuiging voor de zoveelste keer probeert uit te leggen wat er moet veranderen zal niet veranderen. Om de simpele reden dat hij/zij een psychische stoornis heeft.
Ondertussen slaap je slecht. Pieker je je suf zonder duidelijke uitkomst. Heel af en toe komt er een sprietje gezond verstand in je op, vertaald in een plots gevoel van vrijheid als je hiermee zou kappen.
Dit zijn de eerste zaadjes van de werkelijke vrijheid die jou te wachten staat als je hier effectief mee stopt.
Terwijl je de vrijheid op dat moment haast tastbaar kunt voelen komt er kort daarna een andere gedachte op.
Ook deze gedacht is heel tastbaar en waar:
‘Ik kan het niet’.
Dit is het resultaat van je traumatische hechting aan de narcist. Dit is ook waarom je (in een later stadium) beslist te breken en na een aantal uren of dagen weer gaat geloven in een nieuwe start. Je bent niet gek, je bent niet zwak. Je bent geconditioneerd.
Je projecteert je eigen waarden en stellingen op een ziek persoon. Het is alsof je van een boerenpaard verwacht dat het als eerste zal uitkomen bij paardenrennen. Een utopie, een fata morgana.
Samenzijn met de narcist zorgt er in no time voor dat je gaat leven in een soort van mistbank. Jij, die er middenin staat, ziet de realiteit niet meer. Je ondergaat brainfucking, mindgames en gaslighting. Krachtige tools om je brein te manipuleren. Om je te verzwakken.
Ondertussen gaat het narcistisch misbruik verder. Bij jou en de andere leden van het gezin. Misschien ben je vastbesloten het gezin bij elkaar te houden, terwijl je eigenlijk onbewust net toestaat (en dat is geen verwijt) dat ze worden grootgebracht in een disfunctioneel gezin.
Bijna altijd is de partner die een langdurige relatie met de narcist aangaat een codependent persoon.
Codependent ben je niet, maar doe je, het is je aangeleerd en kan dus ook weer afgeleerd worden. Dit is waarom je deze toxische relatie accepteert .
Omdat het jou in je prille jeugd werd aangeleerd. Het is geïnternaliseerd gedrag, geïntrojecteerd denken, voelen en handelen. Niet van jezelf, niet van wie je écht bent. Het komt van buiten jou.
Als codependent, ben je voor je gevoel van eigenwaarde in zeer grote mate afhankelijk van anderen. Onderzoek heeft uitgewezen dat 75% van de gezinnen disfunctioneel zijn. Ga maar na hoe vaak codependentie voorkomt.
Als je codependent bent, leef je vaak je leven uit overlevingsdrang. Je neemt je innerlijke realiteit niet aan voor waar. Je onderdrukt je eigen emoties, je zit vol met angst voor wat anderen kunnen denken over jou. Je voelt je enkel (even) goed als je bevestiging krijgt van anderen. Je voelt je niet in balans met jezelf en je voelt je niet geliefd. Hierdoor voel je je verplicht iets speciaals te doen om te bewijzen dat je goed bent.
De reden van je codependent zijn stamt uit je verleden en zal zich manifesteren in je huidige relaties.
Je omgeving is de spiegel van jezelf
Heb je een relatie met een narcist, dan zegt dat heel veel over jou!
Ook de narcist is een spiegel voor een codependent. Als je later eenmaal echt los bent, dan begrijp je echt niet hoe je dit zo lang hebt kunnen tolereren.
Dat is het moment waarop je gegroeid bent.
Pijn is helaas nodig om zaken in beweging te zetten. Uit een comfortzone ontstaat geen groei.
Codependentie wordt doorgegeven van generatie op generatie. Eén van jouw ouders hebben het wellicht onbewust ook overgenomen uit hun jeugd.
Een persoonlijke crisis met is vaak de aanleiding om je uit die codependentie te laten ontwaken. De narcist zal jou in ieder geval middenin die persoonlijke crisis brengen.
Aan jou de keuze. Grijp je deze kans aan, dan doorbreek je de generatiecirkel van codependentie.
Laat je kinderen zien hoe het wel hoort.
Wees liever heel dan goed. Duik in jezelf en leer de echte jij kennen.
Ik help je graag tot inzicht komen.
Zo herkenbaar Ik ben uit de relatie en het gaat stapje voor stapje de goede kant op
Dankjewel voor al je uitleg heb er veel van geleerd
LikeLike
Ja, ik heb gelukkig inzicht gekregen waarom ik dat nou 14 jaar volhield om met een narc te leven!! En dat ik verkeerd ben geprogrammeerd dat dus codependentie heet, wist ik nog niet, maar ben al goed bezig, heb nieuwe relatie met een lieve man en hij laat mij zien hoe een relatie hoort, en zo kom ik ook achter dingen die niet zo horen, gewend door die stomme narcist! Dus nu al die verkeerde kanten afleren, dus bijv. Ik hoef niet steeds sorry meer te zeggen, en deze persoon word niet eens boos?!? Wauw normaal gesproken was mijn nex heel boos geworden… Ahaaaaa
LikeLike
Na 15 jaar zijn we uit elkaar gegaan met een dochtertje die toen 1.5j oud was. Ik ben 180 graden gedraaid toen ze geboren was. Intussen was ik al 31j en het besef dat ik mezelf nog moest ontplooien maakte me angstig. Ik viel in een gat, eenzaamheid was deprimerend, onzekerheid en schaamte over wie ik was geweest,constant zag ik scenarios in mijn hoofd over hoe en wat er over mij doordat ik weg was verteld werd. voelde me in de steek gelaten en onrechtvaardig als de slechte afgeschilderd, slechter nog hij maakte me gek met zijn obsessie over narcisme en het constant mij willen aantonen dat ik dat probleem had, dat allemaal maakte het moeilijk met mezelf te kunnen leven.
Zo heb ik een jaar of twee in de wijn gaan vluchten, maar gaandeweg met veel vallen en opstaan begon ik mezelf te leren kennen door het alleen zijn. Tranen hebben gevloeid met pijn, pijn in mijn hart, hoofd, onmacht was dagelijks mijn gezelschap. ik ben alles en iedereen in een klap verloren en nu zie ik dat het beter is geweest omdat mijn omgeving toch zijn omgeving was. Ik had me zo naar zijn goesting aangepast dat ik niet wist wat ik wou, wat ik zelf dacht over zaken, welke muziek ik graag hoorde,kleding noem maar op. De vrijheid toen te proeven in het mezelf kunnen zijn zonder schaamte of bevestiging afwachtend is wat me tegenhield uit angst terug naar hetzelfde leven te keren. Khad het gehad met emotionele chantage. Ik heb mezelf terug opgebuwd van niks, letterlijk niets want ik heb alles achtergelaten met nog eens een hoop schulden die ik op het laatste als redding voor de zovele frustraties en, verwijten had geoptimaliseerd naar 1 grote lening. Hij kon er die dag niet bij zijn om mee te tekenen dus in alle vertrouwen stond het op mijn naam, nooit gedacht dat hij mij er alleen voor ging laten opdraaien. hij was immers een moraalridder en zo geliefd bij velen. Hij zei dat hij van niets wist. ik zie nu de waarheid helder maar daar zijn jaren voor nodig geweest. Vandaag weet ik dat het niet altijd en alleen aan mij lag. Door mijn jeugd was ik enorm codependent maar nu niet meer en geloof me, heb nog ergere versie gehad, die nog eens fysiek erop los ging ook, theeft me alleen maar keihard naar binnen doen kijken. Mijn dochter was mijn motivatie om mezelf aan te pakken en mijn verstand te laten werken en te vechten tegen het ‘je bent niets waard ‘ stemmetje ‘kwil er gewoon de brui aan geven , het leven is te lastig, kdien aanvraag euthanasie in’ Nu leven we samen als nieuw samngesteld gezin met in 1ste plaats mijn hartsvriend en partner die me toont geliijkwaardigheid en harmonie willen ook tijdens discussies of geschillen het respect niet verdwijnt. Dat als je beide ervan uitgaat je beide het goede voor hebt met elkaar zijn er veel dingen niet eens de moeite meer waard om gezellige knuffel en babbeltijd aan te verspillen. er wordt gesproken in planningen maken en bespreken over huis gezin, kindjes opvoeden naar zelfstandige en zefzekere vowassenen is onze prioriteit. Nooit gedacht dat ik in mijn droomrelatie en droomwereld ging terecht komen. dit is de 1ste keer in mijn leven ik mij echt gelukkig voel en alles aankan. Weinig brengt me nog van mijn stuk, want opt einde van de dag heb ik mijn warm nestje waar iedereen veilig is en zichzelf is. waar we gewoon van elkaar houden zoals we zijn en waar dat we achter elkaar staan als er zich een hindernis voordoet. wat voor velen normaal is is voor mij nog dagelijks een wonder en voel me zo dankbaar. alertheid,waakzaamheid en communiceren zjn mijn tools om dit alles te beschermen en zoveel mogelijk te kunnrn anticiperen.
LikeLike
amai das een boterham, blij het eruit is, mijn verhaal… hopelijk motiveert het iemand die momenteel in zo’n innerlijke gevangenis zit eruit te breken. Geloof me, angst er alleen voor te staan is valse angst. Voor mij is het net dat dat me in een sneltrein alles doen gherpakken heeft maar met veel vallen en opstaan. het duurt jaren hoor, er gewoon doorgaan, je overleeft het wel. Niets is ^blijvend, dat is de troost ik mij aan vast houdt. dat is het leven. voor iedereen. dus bevrijd uzelf, je hebt maar 1 iemand echt nodig die je moet helpen en ook kan helpen. dat ben jezelf, geloof me eens je je innerlijke rust heb gevonden kijk je op een heel andere manier terug. en ik voel me redelijk als een domme ezel toen. bwaah dan lach je eens om uzelf. de narcist haten en als schuldige afschilderen helpt ook niets tenslotte had die persoon mogen kiezen hebbben had die ook niet zo willen zijn, ik ben gn psychiater, maar toxisch is toxisch punt. spellekes spelen en commoties creëren is not a way of living. elk zijn eigen pad en jij bent verantwoordelijk voor het uwe. loop weg va alles die tegen uw principes en waarden indruist. das fundamenteel van belang, iemand die daar anders is zl niet plots fundamenteel andere waarden aannemen. wees wakker en alert bij nieuwe mensen kennen. je ziet het gauw hoor of je voelt het gauw als er iets niet klopt.
LikeLike