Clara (53) houdt een blog bij over haar herstel na 30 jaar huwelijk met een narcist

De eerste signalen kwamen al vroeg in de relatie naar boven, maar toen wist ik nog niet wat echte liefde betekende. Ik vroeg me vaak af hoe iemand zo egoïstisch kon zijn, maar ging er niet dieper op in, want voor mij was anderen pleasen iets wat ik al mijn hele leven deed.

Mijn moeder maakte alle keuzes voor mij, ze dacht precies te weten wat ik mooi vond en wilde. Er was geen plaats voor een eigen mening. Ze was alleen maar bezig met de mening van anderen.

In ons gezin telden enkel de kinderen die het goed op school deden. Omdat ik niet zo goed kon leren stelde ik dus weinig voor. Ik moest volgzaam zijn, mijn mond houden en doen wat een ander me opdroeg.

Zodoende heb ik nooit geleerd om voor mezelf op te komen.Dat was in het voordeel van mijn ex. Ik deed precies wat hij wilde. Ging ik er eens tegenin dan werd hij agressief en om dit te vermijden gaf ik maar toe. Ik was bang voor zijn onvoorspelbaar gedrag.

Het woord narcisme kende ik alleen van de geschiedenislessen (Narcissus) op school. Ik heb dat nooit gelinkt aan het gedrag van mijn ex. Toen mijn zus het over zijn narcistische trekjes had, ben ik gaan googelen en kwam ik uit bij de narcistische persoonlijkheidsstoornis. Dit was pas na 15 jaar samen zijn.

De psychische vernederingen overleefde ik door ze te negeren. Dat deed ik vroeger al bij mijn moeder, vandaar wellicht dat ik er goed in was. Ik leefde mijn eigen leven, werkte, hield me bezig met de opvoeding van ons kind, deed het huishouden en zette bovenal mijn verstand op nul. Ik accepteerde het, maar het raakte me niet meer.

Van deze narcistische relatie heb ik geleerd dat ik aan mezelf moet denken, dat ik net als ieder mens recht heb op liefde heb. Ik verdien respect, waardering, eerlijkheid en trouw.

Ik mag zeggen wat ik wil of denk, ik heb een eigen mening, een eigen leven en wie er bij wil horen heeft zich evengoed aan te passen aan mij. Het is aanpassen is wederkerig en niet enkel afhankelijk van mij.

Mijn vertrouwen in mensen is zwaar geschonden, mannen vertrouw ik al helemaal niet meer. Een relatie zit er voor mij niet meer in, maar ik leef weer. Ik leef mijn eigen leven op mijn manier.

Een goede tip voor anderen in een narcistische relatie: vooral negeren. In het laatste jaar van onze relatie negeerde ik hem zo veel mogelijk. Ik gaf enkel antwoord op zijn vragen, meer niet. Ik gaf hem in alles gelijk, zo kreeg hij dus geen enkele narcistische voeding meer.

Ik nam foto’s van al mijn persoonlijke bezittingen en sloeg die op, op mijn telefoon, laptop en camera. Stel zoveel mogelijk veilig!

Toen hij vertrok ben ik door een diep dal gegaan. Maar ik bleef mezelf voorhouden dat dit was wat ik al jaren wilde, dat ik nu rust had, van hem verlost was en dat zijn nieuw liefje nu met hem opgescheept zat.

Het is een lange weg, inmiddels ben ik bijna anderhalf jaar ver, en het wordt alleen maar beter. Ik vind veel afleiding in mijn werk, ben onafhankelijk en geniet iedere dag van mijn leven. Ik merk dat ik steeds meer mezelf word, durf voor mijn mening uit te komen, durf te spreken in gezelschap en tevreden ben met wie ik nu ben.

Dus voor lotgenoten: hou vol, het is het waard!

Iedereen verdient respect en onvoorwaardelijke liefde.

Stap er uit en blijf er uit, hoe moeilijk het ook is, het is het ECHT waard.

Ik heb nu best spijt dat ik het zo lang volgehouden heb.

Stop nu! Voor jezelf en voor je kinderen!

Op advies van mijn zoon ben ik erover gaan bloggen. Schrijf het van je af, zei hij.

Het bracht me veel voldoening maar vooral ook veel herkenning. Het besef dat ik echt in een destructieve relatie zat, kwam heel duidelijk naar voor. Wanneer ik situaties beschrijf wordt zijn stoornis nogmaals bevestigd en kijk ik op een andere manier naar hem. Het geeft me steeds weer het gevoel nooit meer in zijn leugens te gaan trappen. Ik behandel hem nu zoals hij mij behandeld heeft.

Het schrijven heeft me nog sterker gemaakt.

Dat we uiteindelijk 30 jaar samen waren heeft alles te maken met mijn uithoudingsvermogen. Het heeft zolang geduurd omdat ik alles accepteerde.

Zonde van de tijd, maar ik heb mijn les geleerd.

De gebruikte namen zijn om privacyredenen gefingeerd.

Meer lezen? De blog van Clara vind je hier